Sensorische Informatieverwerking in de vroege ontwikkeling
Sensorische informatieverwerking is een therapievorm waarbij de zintuigen worden gestimuleerd met diverse oefeningen. Dit wordt ook wel Sensorische Integratie of Sensorische Integratietherapie genoemd. De therapie concentreert zich op het verwerken van zintuigelijke informatie.
Zintuigelijke prikkelverwerking is een samenwerking tussen onze zintuigen en de hersenen. We hebben zeven zintuigen: tast, visus, gehoor, geur, evenwicht, smaak en bewegingszin. Ieder kind krijgt via zijn of haar zintuigen allerlei prikkels binnen en die moeten worden verwerkt door de hersenen. Dit gaat soms niet zo goed, waardoor er onrust kan ontstaan wat invloed heeft op het gedrag van uw zoon/ dochter maar ook op de motorische ontwikkeling.
Rol van de kinderfysiotherapeut
Na aanmelding bij onze SI-therapeut wordt er eerst een uitgebreide anamnese afgenomen met als toevoeging een two typical day – interview en het invullen van de Infant/ Toddler Sensory Profile (ITSP). Hierdoor krijgen we uitgebreid inzicht in de sensorische prikkelverwerking van uw kind. Vervolgens gaat u samen met de therapeut opzoek naar een passend behandelplan.
Een SI-therapeut werkt samen met andere zorgverleners, waardoor de hulpvraag breed wordt geanalyseerd en desbetreffende specialist benaderd kan worden.
De motoriek en de prikkelverwerking
De zintuigen spelen in de normale ontwikkeling een belangrijke rol in de regulatie, maar kunnen hierdoor ook invloed hebben op de motorische ontwikkeling. De motorische ontwikkeling kan vertragen of stagneren. Mogelijk gedrag kan zijn:
- Uw baby is passief
- Uw baby beweegt eenzijdig
- Uw baby is onrustig
- Uw baby overstrekt vaak
- Uw baby heeft moeite met houdingsveranderingen
- Afwijkend huilgedrag
Als we in beeld kunnen brengen hoe de prikkelverwerking bij uw zoon/ dochter wordt verwerkt, liggen hier kansen om de motorische ontwikkeling te stimuleren.
Huilgedrag/ onrust en prikkelverwerking
Een baby die erg onrustig is, zal veel huilen en overstrekken laten zien. Het kan zijn dat er te veel prikkels binnen komen en dat uw zoon/ dochter het erg lastig vindt om al deze prikkels te verwerken. Als strategie kiest hij/ zij om dit te uiten. Sommige kinderen zijn snel afgeleid en reageren op elke laatste prikkel die binnenkomt, anderen vinden juist een drukke omgeving of erg veel geluid en licht niet fijn. Mogelijk gedrag kan zijn:
- Veel huilgedrag
- Slecht slapen
- Afwenden
- Alertheid
- Overstrekken
- Oncomfortabel gedrag
Ook kan het zijn dat kinderen juist meer prikkels nodig hebben, dan die ze krijgen, waardoor ze onderregisteren. Ze gaan niet actief opzoek, dus uiten zich meestal passief.